ความฝันนั้นเป็นจริงได้

บทที่ ๔
ความฝันนั้นเป็นจริงได้
เนื้อเรื่อง


..........ความฝันนั้นเป็นจริงได้ เป็นเรื่องความฝันของเด็กชายบรรเจิด เมื่อเขานอนหลับและฝันไปว่าเขาติดปีกบินได้ไปไกลจนถึงภูเขาสุพรรณบบพต แล้วไปร่อนลงตรงลานกว้างหน้าศาลาของพระฤๅษีที่กำลังนั่งปฏฺบัติธรรมอยู่ เขาเข้าไปนั่งตรงชานบันไดและน้อมไหว้ด้วยความเคารพ พระฤๅษีถามเขาว่า " อะไรบันดาลให้เจ้าเดินทางมาถึงที่นี่" เขาตอบว่า "คงเป็นบุญบันดาลให้ผมมีฤทธิ์บินได้ ผมยังคิดไม่ออกว่าผมติดปีกบินได้อย่างไร" พระฤๅษีให้บรรเจิดบรรยายให้ฟังว่าระหว่างเดินทางที่บินมาได้เห็นอะไรบ้าง แล้วเขาก็บรรยายว่า "เขามองเห็นแม่น้ำสองสายไหลมาบรรจบกันกลายเป็นทะเลกว้าง เห็นภูเขาไฟกำลังปะทุเสียงบันลือลั่นเหมือนมังกรคำราม เขารู้สึกกลัวมาก ยิ่งบินเร็วก็ยิ่งกลัว จึงร่อนลงที่หน้าศาลานี่แหล่ะครับ" พระฤๅษีจึงสอนเขาว่า "เมื่อใดที่มีความมั่นใจย่อมมีพลังนำไปสู่ความสำเร็จ ความกลัวทำให้ความเข้มแข็งลดลง กำลังใจก็เสื่อมถอย" พระฤๅษีได้สอนเขาต่อไปว่า "ทำอะไรต้องตั้งใจทำจริง อย่ากลัว อย่ากลัว อย่ากลัว" เสียงของฤๅษีดังก้องจนเขาสะดุ้งตื่นจึงรู้ว่าฝันไป เขาเล่าเรื่องนี้ให้คุณพ่อฟัง คุณพ่อบอกว่า เขาใฝ่ฝันอยากเป็นนักบินจึงฝันว่าบินได้ วันหนึ่งคุณพ่อพาเขาไปที่สนามของชมรมอนุรักษ์และพัฒนาอากาศยานไทย เขาตื่นเต้นมากที่ได้เห็นเครื่องร่อนลอยไปช้า ๆ ตามทิศทางลม คุณพ่อบอกว่า ถ้าเขาตั้งใจใฝ่รู้และมีความกล้าค้นหาความสามารถของตนเองก็จะพบความสำเร็จ และคุณพ่อได้ท่องกลอนเกี่ยวกับการบินที่เขียนไว้นานแล้วให้เขาฟัง เขาจึงคิดว่า "วันหนึ่งเขาจะเป็นนักบินให้ได้" เพื่อความฝันนั้นจะได้เป็นความจริง

ที่มา : หนังสือเสริมกลุ่มภาษาไทย ป.3
         อ.กัลย์ชลิตา ศิวารมณ์ 
Rinlaporn&Omsin