คนดีมีสัจจะ

บทที่ ๗
คนดีมีสัจจะ
เนื้อหา


..........คนดีมีสัจจะ  เป็นเรื่องของเจ้าชายที่ไม่มีสัจจะ เรื่องมีอยู่ว่า หนุ่ยกับโหน่งซึ่งเป็นน้องชายชอบฟังนิทานชาดกจากวิทยุรายการธรรมะซึ่งพระท่านเทศน์ว่า สัจจะ หมายถึง ความตรง ความแท้  ความแน่นอน คนไม่มีสัจจะ คือ คนไม่ตรง ไม่แท้ ไม่แน่นอน ตอนนี้เราเป็นเด็ก เราก็ต้องฝึกตัวเราให้มีสัจจะดังเรื่อง ผู้มีสัจจะ ที่จะเล่าต่อไปนี้


..........ในอดีตมีเจ้าชายองค์หนึ่ง มีนิสัยกระด้างหยาบคายไม่เป็นที่รักของใคร ๆ เมื่อได้ลงสรงน้ำอยู่ก็ให้บริวารพาออกเล่นที่กลางแม่น้ำ บริวารจึงพาเจ้าชายออกไปกลางแม่น้ำ แล้วก็พากันผละหนีขึ้นฝั่งไป ปล่อยเจ้าชายไว้กลางแม่น้ำ กระแสน้ำได้พัดพาเจ้าชายไปจนพระองค์ได้ทอดพระเนตรเห็นท่อนไม้ลอยน้ำมา พระองค์จึงทรงคว้าท่อนไม้มากอดไว้แล้วกันแสง มีงูและหนูซึ่งชาติก่อนเป็นเศรษฐีและได้นำสมบัติมาฝังไว้ริมแม่น้ำ เมื่อเกิดมาเป็นงูและหนูจึงมาอยู่ในรูเพื่อเฝ้าขุมทรัพย์ที่เคยฝังเเอาไว้ เมื่อฝนตกหนักน้ำท่วมรูจึงออกจากรูว่ายน้ำหนีมา และพากันขึ้นไปเกาะอยู่บนท่อนไม้ร่วมกับเจ้าชาย นอกจากนี้ยังมีนกแขกเต้าที่ต้นงิ้วที่มันทำรังอยู่ถูกกระแสน้ำพัดโค่นลงมาทำให้มันไม่มีที่อยู่ เมื่อเห็นท่อนไม้ที่เจ้าชายและสัตว์ทั้งสองผ่านมา มันจึงบินไปเกาะอยู่ด้วย ทั้งเจ้าชาย งู หนู และนกแขกเต้าลอยไปตามกระแสน้ำจนถึงอาศรมพระดาบส พระดาบสจึงช่วยเจ้าชายและสัตว์ทั้งสามขึ้นมา แล้วช่วยเหลือให้สัตว์ทั้งสามได้รับความอบอุ่นก่อน โดยก่อไฟให้ผิงเพราะเห็นว่าสัตว์ทั้งสามมีกำลังน้อยกว่าเจ้าชาย เวลาให้อาหารก็ให้แก่สัตว์ทั้งสามนั้นก่อน ทำให้เจ้าชายทรงเข้าพระทัยผิดคิดว่าพระดาบสไม่นับถือ พระองค์จึงผูกใจเจ็บ


..........เมื่อเจ้าชายและสัตว์ทั้งสามแข็งแรงขึ้นจึงมาบอกลาพระดาบสเจ้าชายบอกพระดาบสว่า "พระคุณเจ้า เมื่อข้าพเจ้าเป็นใหญ่เป็นโตแล้ว ขอให้ท่านไปหาเถิด ข้าพเจ้าจะอุปการะท่าน" ส่วนงูกับหนูนั้นก็บอกว่า "พระคุณท่านได้ช่วยชีวิตพวกข้าพเจ้าไว้ พวกข้าพระเจ้ามีสมบัติมากมายที่จะสนองคุณท่านอย่างงาม" นกแขกเต้าบอกว่า " พระคุณเจ้า ข้าพระเจ้าไม่มีสมบัติมากมายเหมือนงูกับหนู แต่เมื่อใดพระคุณท่านต้องการข้าว ขอให้ไปหาข้าที่ริมแม่น้ำเิถิด" แล้วเจ้าชายกับสัตว์ทั้งสามก็จากพระดาบสไป


..........ต่อมาไม่นานพระดาบสก็คิดจะทดสอบสัจจะของเจ้าชายและสัตว์ทั้งสาม จึงไปพบสัตว์ทั้งสามก่อน และสัตว์ทั้งสามก็ทำตามคำพูดที่ได้บอกกับพระดาบสไว้ด้วยความยินดี แล้วพระดาบสก็ไปพบกับเจ้าชายซึ่งขณะนั้นได้เป็นพระราชาแล้ว เมื่อเจ้าชายทอดพระเนตรเห็นพระดาบส จึงรับสั่งให้ทหารไปจับพระดาบสมาเฆี่ยนตี พระดาบลสไม่แสดงความกลัวแต่อย่างใด กับพูดขึ้นมาว่า " ไม้ลอยน้ำมา ดีกว่าคนบางคน" 


..........เมื่อชาวเมืองได้ฟังคำพูดของพระดาบสเช่นนั้น จึงถามถึงเรื่องราวที่เป้นมา พระดาบสจึงเล่าให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ เมื่อชาวเมืองรู้เรื่องจึงขับไล่พระราชาออกจากเมืองไปเพราะเห็นว่าเป็นคนไม่มีสัจจะ แล้วเชิญพระดาบสขึ้นเป็นพระราชาปกครองเมือง แต่พระดาบสปฏิเสธและแนะนำให้ชาวเมืองคัดเลือกคนดีปกครองบ้านเมืองต่อไป


..........เมื่อหนุ่ยและโหน่งฟังพระเทศน์และเล่านิทานชาดกเรื่องคนดีมีสัจจะจบแล้ว โหน่งสงสัยคำว่าคนดีคือคนอย่างไรจึงพากันไปถามคุณยาย คุณยายจึงอธิบายให้ฟังว่า " คนดีีต้องเป็นคนที่มีความจริงใจ รักษาสัจจะ รู้จักคิด รู้จักถนอมน้ำใจคนอื่น" แล้วยังมีอีกหลายอย่าง ให้ช่วยยายคิดบ้างซิ และมาบอกยายซิว่า "หลานทำอะไรบ้างที่ทำให้รู้สึกสบายใจและมีความสุข นั่นแหล่ะคือความดี คนที่ทำความดีก็คือคนดี


ขอขอบพระคุณ
แหล่งข้อมูล : หนังสือเสริมการเรียนภาษาไทย (ภาษาพาที-วรรณคดีลำนำ) ป.3
                    อ.กัลย์ชลิตา ศิวารมย์
Rinlaporn&Omsin